สิ่งสำคัญในตู้เสื้อผ้า: ไอเท็มเหนือกาลเวลาที่ตู้เสื้อผ้าทุกตู้ควรมี

สิ่งที่จำเป็นในตู้เสื้อผ้า: เสื้อผ้าเหนือกาลเวลาที่ตู้เสื้อผ้าทุกตู้ควรมี ในขณะที่หุบเขาอันงดงามนั้นเต็มไปด้วยไอหมอกรอบตัวฉัน และดวงอาทิตย์เที่ยงวันสาดส่องกระทบผิวด้านบนของใบไม้ที่ทึบทึบของต้นไม้ และมีเพียงแสงลอดผ่านเพียงเล็กน้อยที่ลอดเข้ามาในวิหารด้านใน ฉันก็โยนตัวเองลงไปบนหญ้าสูงข้างลำธารที่ไหลเอื่อยๆ และในขณะที่ฉันนอนอยู่ใกล้พื้นโลก ฉันสังเกตเห็นพืชที่ไม่รู้จักนับพันชนิด เมื่อฉันได้ยินเสียงหึ่งๆ ของโลกเล็กๆ ท่ามกลางก้าน และคุ้นเคยกับรูปร่างที่นับไม่ถ้วนที่ไม่อาจบรรยายได้ของแมลงและแมลงวัน ฉันก็รู้สึกถึงการมีอยู่ของพระผู้ทรงฤทธานุภาพ ผู้ทรงสร้างเราขึ้นตามรูปลักษณ์ของพระองค์เอง และลมหายใจของความรักอันสากลนั้นซึ่งอุ้มชูและค้ำจุนเรา ขณะที่มันล่องลอยอยู่รอบๆ ตัวเราในความสุขชั่วนิรันดร์ และแล้วมิตรสหาย เมื่อความมืดมิดปกคลุมดวงตาของฉัน และสวรรค์กับโลกดูเหมือนจะอยู่ในจิตวิญญาณของฉัน และดูดซับพลังของมันเข้าไป ดั่งร่างของนายหญิงผู้เป็นที่รัก ในเวลานั้นฉันมักคิดด้วยความปรารถนาว่า โอ้ หากฉันสามารถบรรยายแนวคิดเหล่านี้ได้ หากฉันสามารถประทับลงบนกระดาษทุกสิ่งที่มีชีวิตอย่างเต็มเปี่ยมและอบอุ่นภายในตัวฉัน เพื่อให้มันกลายเป็นกระจกเงาของจิตวิญญาณของฉัน ดังเช่นที่จิตวิญญาณของฉันเป็นกระจกเงาของพระเจ้าผู้ไม่มีขอบเขต!

โอ้เพื่อนของฉัน – แต่มันมากเกินไปสำหรับกำลังของฉัน – ฉันจมลงภายใต้น้ำหนักของความงดงามของภาพนิมิตเหล่านี้! ความสงบสุขอันแสนวิเศษได้เข้าครอบงำจิตวิญญาณของฉันทั้งหมด เช่นเดียวกับยามเช้าอันแสนหวานของฤดูใบไม้ผลิที่ฉันเพลิดเพลินด้วยทั้งหัวใจ ฉันอยู่คนเดียวและรู้สึกถึงเสน่ห์ของการดำรงอยู่ที่สถานที่แห่งนี้ ซึ่งถูกสร้างขึ้นเพื่อความสุขของจิตวิญญาณเช่นเดียวกับฉัน

ฉันมีความสุขมาก เพื่อนรัก ฉันจมอยู่กับความรู้สึกสงบสุขอย่างประณีตจนลืมพรสวรรค์ของตัวเองไป ฉันน่าจะไม่สามารถวาดเส้นได้แม้แต่เส้นเดียวในขณะนี้ แต่ฉันรู้สึกว่าตัวเองไม่เคยเป็นศิลปินที่ยิ่งใหญ่เท่าตอนนี้มาก่อน

เมื่อหุบเขาอันงดงามเต็มไปด้วยไอหมอกล้อมรอบฉัน และดวงอาทิตย์เที่ยงวันสาดส่องกระทบผิวด้านบนของใบไม้ที่หนาทึบของต้นไม้ และมีเพียงแสงลอดผ่านเข้ามาในวิหารชั้นใน ฉันก็โยนตัวเองลงไปบนหญ้าสูงข้างลำธารที่ไหลเอื่อยๆ และเมื่อฉันนอนลงใกล้พื้นดิน ฉันสังเกตเห็นพืชที่ไม่รู้จักนับพันชนิด เมื่อฉันได้ยินเสียงหึ่งๆ ของโลกเล็กๆ ท่ามกลางก้านใบ และคุ้นเคยกับรูปร่างที่นับไม่ถ้วนที่ไม่อาจบรรยายได้ของแมลงและแมลงวัน เมื่อนั้น ฉันก็รู้สึกถึงการมีอยู่ของพระผู้ทรงฤทธานุภาพ ผู้ทรงสร้างเราขึ้นตามรูปลักษณ์ของพระองค์เอง และลมหายใจของความรักอันสากลซึ่งอุ้มชูและค้ำจุนเรา ขณะที่มันล่องลอยอยู่รอบๆ ตัวเราในความสุขชั่วนิรันดร์ และแล้วเพื่อนเอ๋ย เมื่อความมืดมิดเข้ามาปกคลุมดวงตาของฉัน และสวรรค์กับโลกดูเหมือนจะอยู่ในจิตวิญญาณของฉัน และดูดซับพลังของมันเข้าไป ดั่งร่างของนายหญิงผู้เป็นที่รัก ในเวลานั้น ฉันมักคิดด้วยความปรารถนาว่า โอ้ หากฉันสามารถบรรยายความคิดเหล่านี้ได้ ก็คงจะประทับลงบนกระดาษถึงทุกสิ่งที่มีชีวิตอย่างเต็มเปี่ยมและอบอุ่นภายในตัวฉัน